Coraz głośniej | Coraz głośniej

Logowanie

Jestem ofiarą hałasu. Co zrobić? W jaki sposób zebrać dowody świadczące o narażeniu na hałas w miejscu zamieszkania? Gdzie szukać…
Znajdź innych, którzy walczą z hałasem Ludzie walczący z hałasem nie wiedzą o sobie nawzajem, a skala i różnorodność problemów, z…
Jak postarać się o ekrany akustyczne Stale narastający ruch samochodowy sprawia, że warunki akustyczne w danym miejscu, dotychczas adekwatne do życia,…
Traktat o koszeniu trawników Jak głośna jest kosiarka i czy jej użytkowanie może uszkodzić słuch? Czy koszenie trawnika może…
Hałas z boisk poza normami Ministerstwo Klimatu i Środowiska namówione przez Ministra Sportu Sławomira Nitrasa podjęło gorączkowe działania zmierzające w…
Myjnia pod oknami Całodobowy hałas samoobsługowej myjni samochodowej to codzienność rodziny z Ostrowska na Podhalu. Postawiono ją dokładnie…
Ogrodzenie izolujące od hałasu – czy jest możliwe? Czy na prywatnej posesji da się zastosować ekrany akustyczne? - to pytanie zadaje sobie wiele…
Hałas z boisk w dzień i w nocy W obrębie tej samej inwestycji powstały zarówno obszary starannie chroniące okoliczną zabudowę mieszkaniową przed hałasem…
Hałas z boisk: RPO broni prawa do ciszy Rzecznik Praw Obywatelskich, do którego ludzie poszkodowani hałasem z boisk zwracają się o pomoc od…
Widzisz quady w lesie? To możesz zrobić Hałas i dewastacja dzikiej przyrody, niszczenie łąk, nierzadko także pól uprawnych i samych upraw, płoszenie…

Luiza on Jak hałas pozbawia nas energii
Bardzo mnie zainteresowała Pańska sytuacja. Mam bardzo podobna z tym
Bk on Jestem ofiarą hałasu. Co zrobić?
Agentka wyczula interes, podstawi kupca na mieszkanie za pol ceny.
piotr on Myjnia pod oknami
dramat,walczyć nie odpuszczać
Fundacja Twoja Zielonka on Hałas nad strefą ciszy
Kochani, walczący o prawo do bezpiecznego życia, o prawo do ciszy
Redakcja on Hałas z boisk: RPO broni prawa do ciszy
Nowe przepisy nie zostały jeszcze wprowadzone więc nie można w tym
Przemek on Hałas z boisk: RPO broni prawa do ciszy
Czy nowe przepisy obejmują Państwa zdaniem komercyjne obiekty
Niuniek on Hałas z boisk: RPO broni prawa do ciszy
Daj na wstrzymanie. Póki co żadne zmiany nie zostały zatwierdzone
Tomasz on Hałas z boisk: RPO broni prawa do ciszy
Czy to oznacza, że Paweł Maj (prezydent Puław - KO), Sławomir

Hałas z boisk a ustawa o sporcie

Minister Sportu Sławomir Nitras nadal próbuje wyjąć boiska spod norm hałasu. Po nieudanej jak na razie próbie przeprowadzenia tej zmiany przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska sięgnął po Ustawę o sporcie. Jego pomysł zaopiniuje wkrótce sejmowa Komisja Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki. Jej członkom można przekazać swoje uwagi. Po kwietniowych zapowiedziach wyjęcia boisk i innych obiektów sportowych spod norm hałasu, które Minister Sportu Sławomir Nitras składał na sejmowej mównicy i w mediach, sprawa trafiła do Ministerstwa Klimatu i Środowiska, które miało zająć się wprowadzeniem zmian w rozporządzeniu Ministra Środowiska na temat dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Ta ścieżka na razie okazała się nieskuteczna. Ministerstwo Klimatu i Środowiska, w toku konsultacji publicznych, otrzymało liczne głosy sprzeciwu od osób poszkodowanych hałasem z boisk, samorządów, organizacji pozarządowych, które wskazały w jaki sposób wprowadzenie tej zmiany spowodowałoby sprzeczność z wieloma innymi przepisami, a także od Rzecznika Praw Obywatelskich, który zaopiniował iż przedmiotowa zmiana byłaby sprzeczna z Konstytucją. MKiŚ do głosów tych się nie odniosło, a proces legislacyjny utknął w miejscu, o czym już pisaliśmy szerzej w tym artykule: https://corazglosniej.pl/halas-z-boisk-rpo-broni-prawa-do-ciszy/ Sławomira Nitrasa to nie zraża, swój pomysł, chce wprowadzić bez względu na defekty, które wykazują w nim specjaliści. Aktualna próba dotyczy modyfikacji w Ustawie o sporcie mającej ten sam cel: sprawienie aby obiekty sportowe na wolnym powietrzu przestały podlegać dopuszczalnym poziomom hałasu w środowisku. Projekt zmiany w ustawie, na polecenie ministra przygotował Marcin Żyłowski, dyrektor Departamentu Infrastruktury Sportowej Ministerstwa Sportu i Turystyki. Projekt ten znajduje się tutaj: Druk nr 1482 Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie Jego głównym celem jest przypisanie korzystaniu z boisk i pozostałych obiektów sportowych statusu „powszechnego korzystania ze środowiska”. Jest to rażąca nadinterpretacja prawa, ponieważ powszechne korzystanie ze środowiska, zgodnie z art. 4 ust. 1 Prawa Ochrony Środowiska, to użytkowanie środowiska przez osoby prywatne bez użycia do tego celu instalacji. Boisko czy skatepark to budowla sportowa, a więc instalacja. Nawet w samym uzasadnieniu, w każdym jego akapicie autorzy projektowanej zmiany używają słowa „obiekt” co jednoznacznie wskazuje na oczywisty dla każdego charakter boisk i innych obiektów jako budowli, a zatem nie jest to „powszechne korzystanie ze środowiska”, tylko z budowli wzniesionej w środowisku. Autorzy projektowanej zmiany usiłują uznać za racjonalne, że obiekt architektoniczny mający od kilkudziesięciu do kilkuset metrów nie istnieje fizycznie i jest środowiskiem. Uzasadnienie projektu zawiera również stwierdzenie: „W tym kontekście uprawianie sportu, zwłaszcza przez dzieci i młodzież, stanowi element dobra wspólnego, który nie powinien być ograniczany w sposób nieproporcjonalny w stosunku do ewentualnych niedogodności dźwiękowych”. Jest ono absurdalnym trywializowaniem problemu, w którym zamęczenie hałasem ludzi mieszkających dookoła do stopnia powodującego u nich utratę zdrowia i utratę wartości nieruchomości do stopnia uniemożliwiającego jej sprzedaż, sprowadzane jest przez twórców projektowanej zmiany do „niedogodności dźwiękowych”. Prawdziwości tego stwierdzenia, użytego w uzasadnieniu projektowanej zmiany, przeczą wszystkie uzasadnienia wyroków w sprawach o usunięcie immisji hałasu z boiska lub innego obiektu sportowego, w których analizy biegłych wskazują na permanentny i jednoznacznie destrukcyjny charakter hałasu impulsowego, jaki dobiega z boisk, dla ludzkiego zdrowia. Pomimo tych stwierdzeń ujętych w uzasadnieniu projektu zmiany Ustawy o sporcie 8 lipca 2025 został on zatwierdzony przez Radę Ministrów i skierowany do dalszych prac legislacyjnych w Sejmie (druk nr 1482). W dniu 23 lipca o godz 12:00 zajmie się nim Komisja Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki (KFS). Pierwsze czytanie projektu ustawy to etap procesu legislacyjnego polegający na przedstawieniu posłom projektu i jego uzasadnienia przez wnioskodawcę, w tym wypadku Ministerstwo Sportu, dyskusję w gronie Komisji, pytania posłów i odpowiedzi wnioskodawcy oraz sformułowanie stanowiska Komisji. W dalszym toku procesu legislacyjnego Komisja przedstawi Sejmowi sprawozdanie, które określi stanowisko komisji w odniesieniu do projektu. W sprawozdaniu Komisja może przedstawić wniosek o przyjęcie projektu bez poprawek, przyjęcie projektu z określonymi poprawkami w formie tekstu jednolitego projektu albo odrzucenie projektu. Do czasu obrad nad projektem istnieje możliwość przedstawienia Komisji swojego zdania w tej sprawie, co można zrobić za pomocą formularza on-line dostępnego pod tym adresem: https://www.sejm.gov.pl/Sejm10.nsf/contact.xsp?type=KFS Formularz zawiera możliwość załączenia plików multimedialnych, a zatem osoby poszkodowane hałasem z boisk mogą załączyć nagrania przedstawiające w jaki sposób permanentny hałas ze źle usytuowanych boisk wpływa na ich codzienne funkcjonowanie. Zgodnie z Regulaminem Sejmu drugie czytanie projektu ustawy może się odbyć nie wcześniej niż siódmego dnia od dnia doręczenia posłom sprawozdania komisji o projekcie. Drugie czytanie odbywa się na posiedzeniu Sejmu i obejmuje przedstawienie sprawozdania komisji przez posła sprawozdawcę, przeprowadzenie debaty oraz zgłaszanie poprawek i wniosków. Po zakończeniu debaty posłowie głosują nad przyjęciem, odrzuceniem bądź skierowaniem projektu do dalszych prac. Agnieszka Kantaruk Walczysz z hałasem? Poznaj innych, którzy też walczą: halaswpolsce.pl
Hałas z boisk: RPO broni prawa do ciszy

Rzecznik Praw Obywatelskich, do którego ludzie poszkodowani hałasem z boisk zwracają się o pomoc od wielu lat, skierował do Ministerstwa Klimatu i Środowiska sprzeciw wobec planowanego wyjęcia boisk i innych obiektów sportowych spod norm hałasu. RPO postrzega ten pomysł jako niezgodny z Konstytucją. Apel o ponowne przemyślenie projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku opracowywany przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska w takim kierunku aby ludzie broniący się przed hałasem z boisk nie mogli powoływać się na przekroczenie norm, wystosował do tegoż ministerstwa Rzecznik Praw Obywatelskich wzywając jednocześnie minister Paulinę Hennig-Kloskę do przedstawienia stanowiska wobec argumentów sprzeciwu. Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na tym samym stanowisku, które i my, jako portal dotyczący zanieczyszczenia hałasem i reprezentujący ludzi poszkodowanych tym zanieczyszczeniem, przedstawiliśmy publicznie już na początku maja, a mianowicie wskazuje na zasadność zaproponowania rozwiązań, które zminimalizują konflikty społeczne narastające w wyniku uporczywego hałasu dobiegającego z obiektów sportowych, bazując na opiniach specjalistów i szerokich konsultacjach społecznych. Podkreśla, że rozwój kultury fizycznej i ochrona przed hałasem nie są wartościami konkurencyjnymi i mogą zostać pogodzone. projekt opracowany przez MKiŚ budzi poważne wątpliwości konstytucyjne Próba zamknięcia ust ofiarom hałasu nie jest rozwiązaniem – jest raczej potwierdzeniem jak wielka jest skala problemu i nieudolnym sposobem zrzucenia z organów państwa odpowiedzialności za ten stan rzeczy. Co zostało jasno wyartykułowane w stanowisku Rzecznika Praw Obywatelskich, projekt opracowany przez MKiŚ budzi poważne wątpliwości konstytucyjne. Celem tej zmiany jest rzekomo wspieranie kultury fizycznej, jednak RPO podkreśla, że nie może odbywać się to kosztem prawa obywateli do ochrony przed hałasem, które jest fundamentalnym aspektem zdrowia publicznego. Hałas, zwłaszcza impulsowy, pochodzący z obiektów sportowych, jest uznawany za czynnik destrukcyjny dla zdrowia, prowadzący do stresu, problemów ze snem i zaburzeń psychicznych u osób mieszkających w pobliżu. Według prof. Henryka Skarżyńskiego, dyrektora Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu, twórcy Światowego Centrum Słuchu i konsultanta krajowego w dziedzinie otorynolaryngologii, cytowanego w stanowisku RPO: „hałas impulsowy jest znacznie bardziej niebezpieczny niż hałas ciągły. Dociera on bowiem często do ucha nieprzygotowanego na odbiór silnych dźwięków”. Rzecznik Praw Obywatelskich podkreślił więc, że promowanie sportu, choć ważne, nie może naruszać gwarancji konstytucyjnych dotyczących zapobiegania negatywnym skutkom degradacji środowiska. Hałas jest zanieczyszczeniem, a władze publiczne nie mogą tolerować jego nadmiernej emisji. Zaświadczył również, że do Biura RPO wpływa coraz więcej skarg na hałas z obiektów sportowych, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie, naukę i wypoczynek, zmuszając mieszkańców do ponoszenia kosztów wygłuszania mieszkań. Obywatele skarżą się na ignorowanie zgłoszeń przez służby porządkowe i władze lokalne. Zwracają uwagę również na to, że skuteczne dochodzenie swoich praw na drodze sądowej jest niezwykle trudne i kosztowne. W stanowisku wyrażonym przez RPO podważone zostało również twierdzenie, że korzystanie z boisk, kortów, bieżni i skateparków stanowi „powszechne korzystanie ze środowiska”, wyłączone spod regulacji Prawa ochrony środowiska. Obiekty te, jako „instalacje”, nie spełniają definicji powszechnego korzystania. Zatem wyłączenie emisji hałasu z nich spod ustawowych norm w drodze rozporządzenia jest niezgodne z upoważnieniem do jego wydania. Wisienka na torcie na koniec – Rzecznik Praw Obywatelskich wyraził w swoim piśmie także i to, o czym alarmowaliśmy: absurdalne skrócenie czasu konsultacji publicznych do zaledwie 7 dni bez uzasadnionego powodu wynikające z nadania projektowi klauzuli pilności. Ten fakt w połączeniu z niepowiadomieniem społeczeństwa za pomocą odpowiednich komunikatów w ogólnodostępnych środkach przekazu o trwaniu konsultacji utrudnił rzetelne zapoznanie się ze sprawą i zgłoszenie uwag przez zainteresowane strony. Mimo wszystko wielu z Państwa zdołało opracować i wysłać do MKiŚ swoje uwagi, zrobiliśmy to też my, jako redakcja portalu, a także należy nadmienić, że znakomite opracowanie prawne złożyła w tej sprawie do Ministerstwa Klimatu i Środowiska Fundacja Orion, wykazując jak wiele przepisów i w jaki sposób złamałoby wprowadzenie w życie opracowywanego projektu. Opracowanie to znajduje się pod adresem: https://orion.fm/boiska-tak-halas-nie/ Ostatecznie więc, pomimo utrudnień zorganizowanych przez MKiŚ sprzeciw zaistniał, ministerstwo powinno było już dawno temu opublikować w Rządowym Centrum Legislacji Stanowiska zgłoszone w ramach konsultacji publicznych oraz odnieść się do nich – ale tego nie zrobiło. Ostatnie zmiany dotyczące projektu datowane są na 5 maja, a zatem „ekspresowy” pomysł ministra Sławomira Nitrasa, który zapowiadał na antenie radia RMF FM, że rezultat zmian ujrzymy jeszcze tej wiosny, na razie w tajemniczych okolicznościach ugrzązł w miejscu. Pełne stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich, skierowane do Ministerstwa Klimatu i Środowiska znajduje się pod tym adresem: https://corazglosniej.pl/halas-z-boisk-poza-normami/ Agnieszka Kantaruk Może Cię zainteresować również: Walczysz z hałasem? Poznaj innych, którzy też walczą: halaswpolsce.pl
Imprezy masowe dudniące na całe miasto

Co można zrobić w przypadku, jeśli zbyt często i zbyt dotkliwie doskwiera nam hałas wielodniowych imprez masowych, trwających aż do białego rana? Przyjrzyjmy się strategiom już zrealizowanym w Polsce przez grupy mieszkańców. Zanim stało się za głośno Imprezy masowe we współczesnym znaczeniu pojawiły się w Polsce dopiero po 1989 roku. Przez długie lata graniczną godziną zakończenia takich zabaw była 22. Dopiero „Inwazja Mocy” czyli koncertowa akcja promocyjna radia RMF FM przesunęła tę granicę bliżej północy. Był to pierwszy w naszym kraju cykl dużych plenerowych wydarzeń muzycznych organizowanych latem w największych miastach Polski. Takich, które było słychać daleko od miejsca ich organizacji. Wtedy ludzie nie podejmowali protestów przeciwko wydarzeniom o tak dużej skali, a powody były bardzo proste: po pierwsze organizowano je w znośnych ramach czasowych, po drugie raz do roku. Jeden raz. Jeden. Nie jeden raz w piątek, jeden w sobotę i jeden w niedzielę, a za tydzień znowu – tak, jak dzieje się to teraz. Dlatego wówczas protestów nie było, a teraz są. Wielodniowy łomot Na przestrzeni ostatnich kilku lat ze strony władz miejskich i gminnych nastąpiła niedorzeczna liberalizacja zasad organizacji imprez masowych w przestrzeniach publicznych. Urzędy miast i gmin wydając zgody na zorganizowanie takiego wydarzenia podmiotom komercyjnym, bądź zlecając organizację własnym jednostkom lub zewnętrznym podwykonawcom, ujmują w zapisach umów zgodę na hałas nawet do godziny 3 czy 4 nad ranem, w skrajnych przypadkach przez kilka dni z rzędu. Nie są też odosobnione przypadki, gdy na terenie miasta działają imprezownie organizujące głośne wydarzenia muzyczne codziennie w okresie letnim. Zgody na organizację imprez nie zawierają też przeważnie żadnych wytycznych, jeśli chodzi o dopuszczalne parametry dźwięku, chociaż za granicą jest to od lat standardem i ma na celu przede wszystkim ochronę zdrowia uczestników tych wydarzeń. Przerażającym trendem jest lokowanie takich wydarzeń w otulinach rezerwatów i parków krajobrazowych, w tym – z upodobaniem – w sąsiedztwie terenów Natura 2000. Wydaje się nieprawdopodobnym wydawanie zgód na hałaśliwą imprezę w miejscu, dokąd ludzie przyjeżdżają po ciszę i spokój, a na co dzień jest ono domem dziko żyjących zwierząt w tym gatunków chronionych, ale – tak – ma to miejsce, chociaż jest skandalem. Alkoholowy interes Należy sobie w tym momencie zadać podstawowe pytanie: komu i czemu mają służyć takie decyzje włodarzy miast? Na pewno nie zdrowiu uczestników – 10-12 godzin hałasu przez 2-3 dni prosto w twarz, to pakiet zdecydowanie destrukcyjny. Zdrowiu mieszkańców miast, którzy są zmuszani wbrew swej woli do słuchania niechcianej muzyki i pozbawiani snu – też nie. Kto zostaje? Organizator. Ile zarobi na sprzedaży alkoholu podczas imprezy w przeciągu 6 godzin przez jeden dzień, a ile w przeciągu 12 godzin każdego z trzech dni? Nie da się przeoczyć tego faktu, że dłuższy czas trwania imprezy i jej wielodniowy charakter bezpośrednio przekładają się na znacznie wyższe zyski z wydarzenia. Ta krótka dedukcja wyjaśnia nam powody aktualnego przeciągania imprez masowych poza granice ludzkiej wytrzymałości. Że organizatorzy tego pragną, jest w pełni zrozumiałe. Że władze miast i gmin się na to zgadzają, jest co najmniej podejrzane. Negocjacje na początek Sytuację taką można spróbować uporządkować na podstawie rzetelnych, konsekwentnych negocjacji z władzami w duchu partycypacji społecznej. Oznacza to zebranie operatywnej grupy mieszkańców, wyłonienie lidera i opracowanie argumentacji przeciwko organizowaniu takich wydarzeń do białego rana przez wiele dni, bez żadnej kontroli nad tym, co akustycznie dzieje się na jednej lub wielu scenach. Nie oznacza to domagania się nie organizowania wydarzeń w ogóle, ale organizowania ich z poszanowaniem prawa mieszkańców do spokoju i nie narażania uczestników zabaw na utratę zdrowia. Tą drogą poszli mieszkańcy Rzeszowa i najpierw uzyskali deklarację władz miasta o dokonaniu analizy akustycznej najgłośniejszych imprez i stworzeniu na jej podstawie załącznika do zgód na ich organizację, wyszczególniającego dopuszczalne parametry dźwięku podczas tych wydarzeń. Szczegółowy opis ich walki o spokój znajdą Państwo tutaj: https://corazglosniej.pl/rzeszow-ogranicza-zbyt-glosne-imprezy/ Ostatecznie okazało się jednak, że władze miasta postanowiły pójść prostszą ścieżką i wiosną tego roku prezydent Konrad Fijołek podczas spotkania z protestującymi mieszkańcami obiecał całkowite wycofanie najgłośniejszych imprez z licznie zamieszkałego centrum miasta. Tym samym mieszkańcy uzyskali więcej, niż oczekiwali. Dlaczego to zadziałało? Ano dlatego, że argumenty przeciwko organizowaniu całonocnych, wielodniowych imprez w centrach miast, tak głośnych, że trzęsą się od nich ściany budynków, są nie do odparcia. Takie imprezy są jednoznacznie szkodliwe dla zdrowia uczestników, uciążliwe dla ludzi mieszkających w otoczeniu, destrukcyjne dla dziko żyjących zwierząt, w tym zabójcze dla ptaków, które padają na serce z powodu nadmiernego hałasu. Zwarty opór mieszkańców zadziałał zresztą nie tylko w Rzeszowie. Mieszkańcy warszawskiej dzielnicy Bielany rozwścieczeni trzydniowymi torturami hałasem z powodu SBM Festivalu wymogli na Urzędzie Dzielnicy Bielany wykonanie badań akustycznych. Analiza przeprowadzona przez certyfikowane laboratorium wykazała znaczne przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu. Jak potoczy się ta sprawa dalej, tego dowiemy się wkrótce. O jej szczegółach możecie przeczytać Państwo tutaj: https://corazglosniej.pl/koncertowy-halas-w-rezerwacie/ Do sądu w ostateczności Jeżeli pokojowe negocjacje nie zadziałają można sięgnąć po sposób co do zasady najprostszy: wszcząć sprawę karną przeciwko sprawcy imprezowego hałasu. W ten sposób postąpili mieszkańcy Gorzowa Wielkopolskiego względem miejskiej imprezowni dręczącej ich hałasem przez cały sezon wiosenno-letni, o czym również pisaliśmy: https://corazglosniej.pl/sad-stanal-po-stronie-ciszy/ Sprawy karne są ogólnie rzecz biorąc proste i nie wiążą się z żadnymi kosztami, o ile nie planujemy zatrudnić pełnomocnika (czyli prawnika). W ich ramach sąd stwierdza czy doszło do złamania prawa i wydaje wyrok. W przypadku imprez masowych trwających do białego rana bezsprzecznie dochodzi do zakłócania spoczynku nocnego. I tyle sądowi wystarcza aby wydać wyrok skazujący. Kara pieniężna jest dla organizatora żadna – tysiąc złotych czy dwa to kabaretowa kwota dla firm eventowych, ale w tym sposobie jest strategiczna sztuczka: odebranie statusu osoby lub firmy mogącej przedstawić przyszłym kontrahentom świadectwo niekaralności. To zaś może przełożyć się na przyszłe straty warte setki tysięcy złotych, stanowi więc bolesną nauczkę. Wyrok skazujący, nawet za wykroczenie, może znacząco utrudnić lub uniemożliwić zdobywanie lukratywnych kontraktów, co może prowadzić do znacznie większych strat niż jednorazowa grzywna. Warto pamiętać, że sprawa karna w Polsce może być prowadzona przeciwko firmie tak samo jak przeciwko osobie fizycznej. W przypadku firmy odpowiedzialność karna może być przypisana na podstawie zasad odpowiedzialności zbiorowej lub indywidualnej. W rezultacie prawomocnego wyroku w sprawie karnej organizator może zostać więc wykluczony z możliwości […]
Hałas z boisk poza normami

Ministerstwo Klimatu i Środowiska namówione przez Ministra Sportu Sławomira Nitrasa podjęło gorączkowe działania zmierzające w kierunku jak najszybszego wyjęcia boisk spod norm hałasu. Desperacka próba utrudnienia obrony ludziom udręczonym przez hałas tych obiektów jest dobitnym potwierdzeniem skali problemu. W Polsce dochodzi do sądowych nakazów likwidacji boisk. Uzasadnienia wyroków oparte na analizach biegłych nie pozostawiają wątpliwości co do tego, jak radykalnie negatywne oddziaływanie akustyczne na otoczenie mają te obiekty. Istnieją dwa powody takiego stanu rzeczy: błędna lokalizacja nowych boisk zbyt blisko zabudowy mieszkaniowej albo drastyczna zmiana sposobu użytkowania boisk istniejących. Opcja druga dotyczy na przykład słynnej sprawy z Puław. Było sobie boisko przy szkole z którego korzystały dzieci, a później zamieniono je w wielofunkcyjny obiekt sportowy działający przez kilkanaście godzin na dobę. Pierwotny sposób użytkowania był znośny. Dla wielu osób dzieci bawiące się piłką to miły i nieuciążliwy widok. Ale przeważająca część doby wypełniona tłuczeniem piłkami przez dorosłych, okraszona wulgarnymi wrzaskami i odtwarzaniem dudniącej muzyki z przenośnych głośników to coś innego. Dlatego małżeństwo z Puław poszło do sądu, a sąd przyznał im rację. Opcja pierwsza, czyli lokowanie nowych boisk zbyt blisko zabudowy mieszkaniowej, to częstszy scenariusz, który wynika z uruchomienia programu „Moje Boisko – Orlik 2012” oraz realizacji zadań w Budżetach Obywatelskich miast. W obu tych przypadkach działa to tak: beneficjent otrzymuje dotację na budowę boiska. Rozsądny zastanowi się, gdzie je ulokować, aby dobrze i bez ograniczeń służyło użytkownikom, nierozsądny postawi obiekt gdzie popadnie, z czego później wynikają kłopoty. Gdzie popadnie oznacza: gdzie jest akurat wolna działka miejska lub gminna, gdzie domaga się tego grupa obywateli. W regulaminach pożytkowania dotacji można znaleźć nawet takie detale jak odległość logotypów od siebie na tablicy informującej o udzielonym wsparciu, ale nie ma ani słowa o tym, że trzeba dokonać analizy przyszłego oddziaływania akustycznego, tak, aby przypadkiem całe przedsięwzięcie nie skończyło się później sądowym nakazem likwidacji boiska z powodu hałasu. Żeby więc nie dochodziło do likwidacji boisk z powodu hałasu nie do zniesienia, logiczne wydają się trzy rzeczy: wprowadzenie do regulaminu dotacji na budowę nowych obiektów – zarówno Orlików, jak i tych wznoszonych z puli finansowej Budżetów Obywatelskich – konieczności przeprowadzania przedrealizacyjnej analizy akustycznej oddziaływania obiektu na otoczenie, wyposażenia boisk już istniejących, a wadliwie usytuowanych zbyt blisko zabudowy mieszkaniowej, w nowoczesne izolacje akustyczne, które nie usuną całkowicie, ale przynajmniej mogą zmniejszyć uciążliwość oddziaływania oraz, co jest zarówno najważniejsze, jak i bezpłatne – skończenie z pobłażliwością i udawaniem, że nie ma tematu, wobec wulgarnych, patologicznych zachowań na boiskach. Co proponuje Minister Sportu? Otóż proponuje wyjęcie boisk i innych obiektów sportowych z norm hałasu aby ograniczyć możliwości obrony ludziom, którzy ośmielają się mówić, że to źle jeśli we własnym domu czy mieszkaniu przez przeważającą część doby słyszą tłuczenie piłkami, wrzaski, przekleństwa, niechcianą muzykę. I domagają się sądownie usunięcia tych oddziaływań ze swoich posesji. Ponieważ jednak Minister Sportu nie ma wpływu na kwestie ochrony ludności przed hałasem, to poprosił Ministrę Klimatu i Środowiska Paulinę Hennig-Kloskę aby pomogła mu w realizacji jego pomysłu. „My budujemy tę infrastrukturę po to, żeby służyła dzieciom i żaden PiS-owski działacz więcej nie zamknie żadnego obiektu. Chciałem podziękować pani minister klimatu, obecnej tutaj, pani minister klimatu za dobrą współpracę. Przygotowaliśmy rozwiązanie prawne” – grzmiał z Sejmowej mównicy Minister Sportu Sławomir Nitras podczas 32 posiedzenia Sejmu 3 kwietnia 2025. Później, w porannej rozmowie na antenie radia RMF FM powiedział: „Zmieniamy Ustawę o sporcie, która mówi o prawie każdego z nas do korzystania z publicznej infrastruktury sportowej i drugie, które zmienia normy hałasu, czy wyjmuje boiska z takich, bardzo restrykcyjnych norm hałasu, które są między innymi podstawą do wydawania tych wyroków. To się stanie w kwietniu”. Tym zapowiedziom stało się zadość: Ministerstwo Klimatu i Środowiska opracowało projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku w takim kierunku aby ludzie broniący się przed hałasem z boisk nie mogli powoływać się na przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Poza RCL informacji o projekcie i trwających konsultacjach nie ma nigdzie. Opracowało, ale zrobiło co mogło, żeby społeczeństwo nie dowiedziało się o trwających konsultacjach publicznych. Projekt został udostępniony tylko na stronie Rządowego Centrum Legislacji w zakładce Rządowy Proces Legislacyjny, ponieważ taki jest obowiązek wynikający z Regulaminu pracy Rady Ministrów i nie dało się tego kroku pominąć. Prośba o przedstawienie stanowiska do projektowanej zmiany rozporządzenia w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku została upubliczniona z dniem 3 maja czyli w samym środku długiego weekendu majowego, w RCL opublikowano ją pod datą 5 maja. Na stronie figuruje informacja: Ewentualne uwagi do projektu proszę zgłaszać w terminie 7 od dnia ww. udostępnienia projektu, w formie załączonej tabeli, także w wersji elektronicznej (edytowalnej) na adresy: anna.kozinska-zywar@klimat.gov.pl oraz departament.prawny@klimat.gov.pl Poza RCL informacji o projekcie i trwających konsultacjach nie ma nigdzie. Nie opublikowało ich na swoich stronach ani w mediach społecznościowych ani Ministerstwo Klimatu i Środowiska ani Ministerstwo Sportu. Co za tym idzie wiadomości nie podały media, a zatem o niczym nie dowiedzieli się na czas obywatele. To, dlaczego ich nie ma, łatwo zrozumieć czytając ministerialne wyjaśnienie na temat ekstremalnego pośpiechu: „Skrócony termin na zajęcie stanowiska wynika z pilnej potrzeby zmiany przepisów związanej z występującymi problemami dotyczącymi ograniczania możliwości korzystania z infrastruktury sportowej, które prowadzą niejednokrotnie do zakazu korzystania z obiektów powszechnie dostępnych, takich jak: boiska, korty, bieżnie i skateparki.” Tak się żyje z boiskiem Wracamy więc ponownie do konkluzji wyrażonej w pierwszych zdaniach tego artykułu: skala problemu jest taka, że ministerstwa są gotowe gasić pożar benzyną, byleby tylko zrobić cokolwiek, co da jasny sygnał poszkodowanym hałasem z boisk, żeby się nie bronili, ponieważ władza nie jest po ich stronie. Na razie wygląda na to, że ten ruch odniósł skutek przeciwny do zamierzonego i przekonał nieprzekonanych do rozpoczęcia sądowych batalii z boiskami najszybciej jak się da. Henryk Zięba, absolwent Akademii Wychowania Fizycznego, przez wiele lat pracował z młodzieżą jako trener. Po zakończeniu kariery w sporcie zamieszkał przy boisku z własnej woli, z sentymentu, ale to, co tam zastał wprawiło go w osłupienie. Tak to komentuje: -Dawniej za tak wulgarne zachowania jakie widzimy dziś na Orlikach na delikwentów czekał poprawczak. Obecnie trenerzy, wychowawcy, nauczyciele, rodzice odwracają głowę od problemu, udają, że tego nie […]